A vida e unha madexa de là , perdoenme a forma taxante
de decilo pero e conviccion , non e linea recta nin quebrada ,
nin circulo por onde ir , trayectorias limpias de precision geometrica
nada que ver, multiples camiños multiples decisions nos agardan cada
dia esperandonos, desexando unha resposta. A maioria tomadas "0n marche"
sin reflexion co instinto facendo camiños presentes e futuros que se revelan
os nosos ollos pasado o tempo .
Imos facendo a madexa volta a volta sen principio nin fin voltas
conscientes unhas e suxeridas outras polo colega cobaya accidental somos
ou seriamos postos no caso
, sen grises
blanco ou negro sen enganos sen ambaxes tudo ou nada
sen ying nin yang coa nosa verdade que e verdadeira por definicion
grande texedor e o que a fai " on my way" tudo ou nada "rien ne va plus".
E que dios nos colla confesados dixo o ateo nun momento que poido ser o derradeiro
ja ja ja ja ja ja
A volta
Hace 8 años
A vida é unha madeixa de lá ou un carrete de fío, ou une ralonge pour brancher la pompe à eau, entre un pozo de sudre e un xardín de flores, ou qué máis ten, a vida ten de todo un pouco e necesita da variedade, sempre oscilando entre o branco e o negro imos debuxando a curva das emocións, por veces costa arriba, doutras cara abaixo, pero sempre cambiando de nivel, até a chegada da morte, encefalograma plano, sen sentir nin padecer, sen paraíso, nin inferno. E se ao final estivermos no erro e houber un deus, coido que lle ía importar un carallo se chegabamos confesados ou sen confesar, co traxe de voda dos católicos ou envoltos no sudário dos musulmáns, ou como ti e máis eu, seguramente borrachos e sen barbear, "coná, señor dios, ao final existías, i luego, onde estiveches metido todos estes anos?!".
ResponderEliminarapuntome as tuas sabias verbas e imos os tres de viños, cervezas e o que caia
ResponderEliminarComo o prometido é débeda, voilà, aí o tes, xa che puxen unha segunda estreliña no teu mapache.
ResponderEliminarFico abraiado, xa tes uma nova estrelinha vinda da Espanha, ademáis é dun blogue que aprecio muito, que me gusta como escreve, vamos. Veña, um biquinho.
ResponderEliminarHai que lle botar 3 en 1 a este blogue que anda tan lento que case se arrastra. Custa unha espera eterna a apertura do menú para publicar un comentario.
ResponderEliminarVeño de visita para que recollas chez moi, un regaliño, tu sais, tout droit sorti du fond de mon coeur.